5 (+1) πράγματα που γνωρίζεις πολύ καλά αν διαβάζεις βιβλία.

Hey there! Για να διαβάζεις αυτό το μπλογκ, είμαι σίγουρη πως διαβάζεις βιβλία. Και για να διαβάζεις βιβλία ξέρω, ξέρω, ξέρω ότι τουλάχιστον μία φορά στην ζωή σου βρεθεί σ’ αυτές τις καταστάσεις. We’re all in this together, mate.

• 4 πήγε: Πόσες φορές σου έχει τύχει να έχεις υποσχεθεί στον εαυτό σου πως θα κοιμηθείς στις 12, αφού διαβάσεις μία τελευταία σελίδα; Και βέβαια, η σελίδα αυτή θα τελειώσει με cliffhanger και μετά θα γίνουν δύο σελίδες και οι δύο σελίδες θα γίνουν δέκα και μετά κεφάλαιο και μετά έχει πάει 4 το βράδυ και εσύ πρέπει να ξυπνήσεις στις 630 (true story). Γι’ αυτό, ποτέ διάβασμα πριν τον ύπνο, εκτός κι αν το βιβλίο είναι βαρετό.
• Μανταλάκια, κουταλάκια, κοκαλάκια: Εάν διαβάζεις εκτός σπιτιού είναι απολύτως φυσικό κι επόμενο να αφήνεις όπου βρεις τους σελιδοδείκτες σου. Και μετά να τους χάνεις. Και επειδή μισείς τα dog-eared βιβλία, χρησιμοποιείς για σελιδοδείκτες ό,τι βρεις μπροστά σου. Από λογαριασμούς και στυλό, μέχρι κάλτσες και σοκολατάκια. Το σημαντικό είναι να μη χάσεις τη σελίδα.
• Easy. Breezy. Beautiful. Covergirl: Όσο κι αν λες παντού πως το εξώφυλλο δεν είναι σημαντικό και είναι το περιεχόμενο που μετράει, όσο κι αν τα βιβλία που έχουν μπει στην καρδιά σου δεν τα διάλεξες με βάση το εξώφυλλό τους, είμαι σίγουρη πως κάποια στιγμή στην αναγνωστική σου πορεία δεν μπόρεσες να αντισταθείς μπροστά σε ένα όμορφο εξώφυλλο. Ή σε μία όμορφη ράχη. Ή ακόμα και σε όμορφες σελίδες. Και (πιστεύω) πως εν τέλει η ιστορία του όμορφου εξωτερικά βιβλίου σε απογοήτευσε
• Ταπί και ψύχραιμος: Χα, με αυτό ταυτίζομαι περισσότερο απ’ όλο το άρθρο. Δεν υπάρχει περίπτωση να περάσεις από ένα βιβλιοπωλείο και να μην μπεις μέσα. Και μετά να βγεις. Αλλά όχι μόνος σου. Μαζί με καμιά δεκαριά νέους, πολυσέλιδους φίλους που απλά θα στοιβάξεις στη στήλη με τα αδιάβαστα. Κι ας είσαι αναγκασμένος να τρως παγάκια για την υπόλοιπη εβδομάδα.
• For Rent: Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: Αυτοί που δανείζουν τα βιβλία τους σαν να μην υπάρχει αύριο και αυτοί που τα φυλάνε σαν κόρη οφθαλμού. Εγώ νομίζω πως ανήκω στη δεύτερη κατηγορία, αν και υπάρχουν κάποια άτομα που τα εμπιστεύομαι πολύ. Αυτό που σε ενοχλεί σίγουρα είναι να σου τα καθυστερούν, να σου τα λερώνουν και να σου τα τσακίζουν. Ειδικά αν είσαι από αυτούς που μισούν τις σπασμένες ράχες.
• Note taken: Σε αυτό εγώ δεν μπορώ να ταυτιστώ, γιατί όλα μου τα βιβλία (ειδικά τα αγαπημένα μου) είναι υπογραμμισμένα και σημειωμένα σε όλα τους τα περιθώρια. Ξέρω βέβαια πως πολλούς τους εκνευρίζουν τα σημειωμένα βιβλία, δε θέλουν ούτε τελίτσα από στυλό. Βέβαια, είναι πολλά βιβλία που αν δεν γράφεις πάνω τους δεν μπορείς να τα καταλάβεις ρε παιδιά τώρα, μη λέμε χαζομάρες. Άντε. Θα ξεκινήσω κίνημα σημειώσεων στα βιβλία.

Αυτά λοιπόν είναι μερικά μικρά πραγματάκια που όλοι οι βιβλιογάφοι καταλαβαίνουμε. Αφήστε μου στα σχόλια μία δική σας συνήθεια, ή ένα δικό σας bookish pet peeve, κάτι που ίσως ξέχασα και θέλετε να προσθέσετε, ποια είναι τα αγαπημένα σας βιβλία and stuff like that.

Τα λέμε,
Ε.